کشمش پیکامی حسینی و پسران

کشمش پیکامی نوعی کشمش در بین خانواده کشمش های گروه آفتابی است که ظاهری کشیده دارد. کشمش پیکامی نسبت به بقیه کشمش ها طعمی ترش دارد که روند خشک کردن این نوع کشمش سطح کیفی آن را بالا می‌برد.

کشمش پیکامی با تابش مستقیم نور خورشید خشک می‌شود. کشمش منبع خوبی از ویتامین D است این میوه خشک شده با وجود شیرینی و چسبناک بودن بر دندان اثر مخرب ندارد. قدمت تولید کشمش در ایران به 2000 سال قبل از میلاد باز می‌گردد کشمش در ایران از تنوع زیادی برخوردار است که در آشپزی و آجیل از آن بهره می‌گیرند.

کشمش را می‌توان در ترکیب با غذاهای دیگر مثل گوشت استفاده کرد که قادر است مقدار چربی غذا را کم و فیبر ، آهن را افزایش و سدیم را کاهش دهد هم چنین در ترکیب با سالاد و با ماست علاوه بر طعم خوشی که به غذا می‌دهد به کیفیت آن نیز می‌افزاید.

مصرف کشمش آب اضافه داخل بدن را از بین می‌برد و اسپاسم و گرفتگی عضلانی را بهبود می‌بخشد. فیبر موجود در کشمش از رشد غیر طبیعی سلول ها جلوگیری می‌کند و کنترل قند در بدن را سبب می‌شود. کشمش حاوی موادی به نام سلنیوم است که این ماده برای تقویت پوست تاثیر به سزایی دارد. کشمش ها با درمان و تنظیم فشار خون انرژی روزانه بدن را افزایش می‌دهند و سبب تحرک و شادابی می‌شوند.